De Griekse mythologie is voor moderne Europeanen waarschijnlijk de bekendste. Dat komt onder andere omdat hij zo goed bewaard is gebleven: er bestaan honderden verhalen over de Griekse goden, helden en fabelwezens. Sommige van de Griekse monsters waren zo verschrikkelijk dat ze alleen door de dapperste krijgers – en dan meestal nog alleen met hulp van één of andere god – verslagen konden worden.
Hydra
De Hydra van Lerna was een meerkoppig slangachtig monster dat in een Grieks meer leefde. Het was zo giftig dat het de hele rondom gelegen landstreek verpestte. De held Heracles moest het monster doden. Het probleem was alleen dat er op de plek van elke slangenkop die de held afhakte, spontaan twee nieuwe exemplaren groeide. Heracles loste dit op door zijn neef de nek elke afgehakte kop dicht te laten branden, tot er geen enkele kop meer over was.
Chimaera
Dit bizarre gedrocht terroriseerde een streek in Lycia in het moderne Turkije. De Chimaera was een roofdier met de koppen van een leeuw, een geit en en slang en spuwde vuur, waardoor het niet benaderd kon worden. De held Bellerophon temde echter het vliegende paard Pegasus, naderde de berg van de Chimaera vanuit de lucht, en stootte zijn lans diep in de keel van het ondier, zodat het stikte in het gesmolten metaal. De Chimaera was een dochter van het reusachtige monster Typhon, die zelf zo angstaanjagend was dat Zeus zelf hem ternauwernood in een tweegevecht kon verslaan en hem onder de vulkaan Etna begroef.
Minotaurus
Een monster met het lichaam van een mens en een stierenkop. De minotaurus werd door Koning Minos van Kreta in een speciaal gebouwd labyrint opgesloten, waar het elk jaar gevoerd werd met zeven knapen en zeven maagden. De held Theseus meldde zich vrijwillig aan als hapje, en slaagde er in het monster te doden en zijn weg terug te vinden uit het doolhof. De minotaurus is misschien een herinnering aan de stierenverering van het oude Griekse volk de Minoërs.
Stymphalische vogels
Deze kraanvogelachtige wezens waren gemaakt van brons, en daardoor praktisch niet te verslaan met gewone wapens. Als kers op de taart hadden ze ook nog eens giftige mest. Het waren huisdieren van de godin Artemis, en ze terroriseerden de dorpen rond een moeras in Stymphalus tot Hercules verscheen. Hij kon de nesten van de vogels niet bereiken op de moerasgrond, maar gebruikte een ratel om ze de lucht in te jagen, en schoot ze neer met pijlen die gedoopt waren in het giftige bloed van de Hydra.